Günümüzde gökyüzü koordinatları "Sağ Açıklık" (RA) ve sapma olarak ölçülmektedir. Bunlar, Dünya'nın yüzeyi için kullandığımız açısal koordinatlara benzer, ancak göksel ekvator ve kutba göre göksel küre üzerinde ölçülür. Mevcut yıldız zamanını kullanarak, yerel gökyüzü koordinatlarını (yani gerçek kuzeye göre yatay bir yön ve ufkun üzerindeki bir eğim) RA & Declination ile eşlemek mümkündür.

Brahe bu tür cihazlar kullandı. Bu eğimi ölçmek için Quadrant olarak. http://en.wikipedia.org/wiki/Uraniborg adresinde (muhtemelen Uraniborg'da) bir binanın yan tarafına monte edilmiş bir gravür var (Brahe gözlemlerinin çoğunu Stjerneborg'da yaptı) Uraniborg cihaz montajlarındaki problemler nedeniyle).

Zamana gelince, günün saatleri yeterince doğruydu çünkü tırmanma birkaç yüzyıl önce icat edilmişti. Bir yıldız saati her gece sıfırlanabilir (bilinen bir yıldız ve bir meridyen kullanılarak), bu nedenle yalnızca 24 saat boyunca doğru olması gerekir. Bu dönemde sıcaklık değişiklikleri nispeten sınırlı olacak (ve saati gecede iki kez sıfırlayarak daha da küçültülecek) ve hareket olmayacak.Evet Brahe'nin kullanabileceği saatler, Harrison'ın birkaç yüzyıl sonraki kronometrelerine kıyasla hatalı olacaktı ancak Harrison, aylarca ayarsız ve şiddetli hareketlere ve önemli sıcaklık değişikliklerine dayanacak saatler tasarlıyordu.

Tanımlar:

Meridyen : Harika bir daire konum (örn. Uraniborg Gözlemevi) ve kutuplar aracılığıyla. Uraniborg'dan güneye doğru bir hat olacaktı. Göksel kutbun güneyinde göründüğü zaman bir yıldız meridyeni geçer.

Yıldız Saati : Yıldız saati, Güneş ile değil yıldızlarla senkronize olan saattir. Dünya aslında bir yıldız gününde (normal bir güneş gününden yaklaşık 4 dakika kısa) dönüyor, ancak yörüngesinde biraz hareket ettiği için, olağan referans noktası (Güneş) hafifçe hareket etti, dolayısıyla güneş günü biraz daha uzundur.

Modern çözüm, bir güneş saati kullanmak ve ardından takvime dayalı bir düzeltme (bir mikroişlemci ile önemsiz) uygulamak olacaktır. Ancak mekanik saatlerle uğraşıyorsanız, sarkacı biraz hızlı çalışacak şekilde ayarlamak da aynı derecede kolaydır.

Brahe ve Kepler zamanında, gezegenlerin hareketini kaydetmek için doğru yükseliş ve eğimi kullanmadılar. Bu koordinatlar Dünya ile ilişkilidir ve Hipparchus ve Ptolemy zamanlarından beri kişinin ekliptik koordinatlarını yani Güneş hareketiyle ilgili bir sistemi kullanmak zorunda olduğu bilinmektedir. (Ekliptik, Güneş'in üzerinde hareket ettiği gökyüzünde büyük çemberdir. Tüm gezegenler, ekliptik düzleme çok yakın olan yerlerde hareket eder.) İlgili koordinatlara (göksel) boylam ve enlem denir.

Gezegenler için Brahe'nin verileri (kabaca konuşursak) gezegenlerin belli bir zaman dilimindeki konumlarından (boylamları ve enlemleri) oluşuyordu. Tüm gezegenlerin enlemleri küçük olduğu için, enlemdeki hareketten bağımsız olarak enlemdeki hareket düşünülebilir, bu da sorunu basitleştirir. bu hareketi "açıklayacak" mekanizma. Böyle bir mekanizma antik çağlardan beri biliniyor, ancak gözlemlenen verilerle küçük bir anlaşmazlık veriyor.Kepler'in (Mars durumunda) bu anlaşmazlığı açıklama girişimlerinde büyük keşifler yaptığı (birinci ve ikinci kanunlar). Çok sonra 3-d yasasını da keşfetti. En temel keşif, yörüngelerin çemberler üzerindeki tekdüze hareketlerin kombinasyonları değil, "eşit alanlar yasasına" göre bir elips üzerindeki bir hareket olduğuydu.

Bu dikkat çekici keşif, muhtemelen dünyadaki en büyük devrimdi. astronomi tarihi.

Burada biraz daha fazla açıklama bulabilirsiniz:

http://www.math.purdue.edu/~eremenko/dvi/kepler.pdf